4 Mayıs 2012 /
Özcan Özen
Daha da yıllar sonra benzer bir yeteneksizlik sergisini Taraf gazetesindeki köşe yazılarında açtı Halil Berktay. Burada bıkıp usanmadan ve onu en çok güdüleyenin hınç olduğunu aşikâr edecek umarsızlıkla sosyalistlere, sosyalizme ve Marksizme saldırıp durdu. O kadar bilgiçti ki Çelik Bilgin bile onun yanında mütevazı kalırdı. Sık sık “teori” üretir ve “teorik” eksiklikler tespit edip “buraların çalışılması gerektiğini” bildirir; çayı koymaz, sofrayı toplamaz. Bunlar parya işleridir, onun gibi yüceler yücesi bu sıradanlıklarla uğraşamaz. Sayesinde “kibir”in adı değişmiştir.