Asgari ücrete yapılan yüzde 5′lik zamla asgari ücret yine açlık sınırının altında kalırken, İstanbul’un varoşlarında kayıt dışı çalışan pek çok yurttaşın asgari ücret oranından dahi haber yok. Karın tokluğuna dahi çalışamayan kayıt dışı işçiler, mucize eseri yaşadıklarını söylüyor.

Başbakanın çay simit hesabının gerçeği yansıtmaması bir yana, bunu bir refah ölçütü olarak sunması başlı başına vahim bir durum. 5 kişilik bir ailenin çay ve simitle yaşamasını tahayyül etmek, neoliberalizm kurucu babalarının (Hayek ve Friedman) hayal gücünü bile zorlayan bir benzetmeydi.

Bütçe görüşmeleri sırasında asgari ücretin kendi döneminde artışına örnek olarak “beş kişilik ailenin günde bir simit çay satın almasını” ölçü sayan Başbakan, asgari ücret artışını bir simit ile sınırlayan kararın siyasi sorumlusudur. İşçiye reva görülen sefalet ücreti karşısında, bu büyük alınteri hırsızlığı karşısında isyan etmemek elde değil.

Sosyal Güvenlik Kurumu verilerine göre, sigortalı ücretlilerin yaklaşık yarısı asgari ücret düzeyinde gelire sahip. Asgari ücret zammı aileleri ile birlikte 20 milyon kişiyi doğrudan etkiliyor.

Bu hesabın kendisinin gayr-i insani, gayri-ahlaki olduğunu bir kenara bıraksak bile, hesapta ne kira ne elektrik-su, ısınma, sağlık, eğitim ve yol, giyim gibi kalemler; insani insan yapacak kalemler bulunmamaktadır.